เมื่อวานได้งานหลายอย่างทั้งตัดหญ้า ดูดฝุ่นถูบ้าน ซักผ้า
พอตกเย็นเกิดครั่นเนื้อครั่นตัว แว้บแรกเลย เฮ้ยโควิดเปล่าวะ
เพราะว่าเมื่อวานซืนออกนอกบ้านไปจ่ายกับข้าว แวะร้านเสื้อผ้าช่วงนี้เซลล์หน้าร้อนแล้ว ก็หยิบเสื้อไปลอง พนักงานก็ไปฉีดสเปรย์ที่ห้องลองให้จำกัด4 ชิ้น เราก็ลองไปทั้งๆที่ใส่หน้ากาก ในใจก็นึกหวังว่าจะไม่ติดโควิดเพราะเสื้อผ้าลดราคานะตุ๊กเอ๊ย... ได้มาไปจ่ายตังค์.. ด้วยบัตรกดรหัสบัตรเสร็จ หยิบขวดเจลที่วางใกล้ๆเทใส่ล้างมือทันที
สามีบอกพนักงานผมเห็นคนลองเสื้อกางเกงที่ราวผ้าตรงนั้นเลยโดยไม่ๆปลองที่ห้องลองเสื้อ..แล้วก็แขวนกลับคืน พนักงานตอบเหมือนช่วยอะไรไม่ได้ คือถ้าเห็นก็จะบอกให้ไปที่ห้องลองเสื้อ แต่ถ้าไม่เห็นก็ทำอะไรไม่ได้... นี่นึกในใจอ้าว.. เอาแล้วไหมล่ะตุ๊ก
//เสื้อผ้าที่ลองแล้วต้องมีการพัก
//ก่อนออกจากบ้านคุยกันว่า ดีนะที่นี่ไม่เหมือนเมกา คนให้ความร่วมมือกันดีกว่า
//ที่ฝรั่งเศสมีข่าว คนขับรถบัสห้ามผู้โดยสารที่ไม่สวมหน้ากากขึ้นรถ ผลคือคนขับรถโดนผู้โดยสารทำร้าย..
No comments:
Post a Comment