เรื่องของเมื่อวานบ่าย ชีวิตในต่างแดน Life in Belgique

 เรื่องของเมื่อวานบ่าย

ช่วงนี้อากาศดีมีแสงแดด ยาวไปยาวไป ถึงวันที่ 4 มีนาคมเลยทีเดียว แต่ถึงแม้จะแดดดี พอมีลมพัดมาก็หนาวเหมือนกัน เราจึงแต่งตัวด้วยการสวมทับเสื้อโคทบาง ระหว่างเดินอยู่ก็เห็นหนุ่มน้อยพาหมามาเดินเล่น แต่งตัวแบบหน้าร้อน เสื้อยืดกางเกงขาสั้น.. นี่รีบถามตัวเองเลยว่า ชั้นแต่งตัวเยอะไปรึเปล่าเนี่ย.. คนเอเชียอ่ะเนาะ..

อยู่บ้านนอกโชคดีมีที่ให้เดินไม่อึดอัดมาก เห็นข่าวเมื่อวานชาวบรัสเซลล์ออกไปรับแสงแดดและอากาศดี ผู้คนเต็มสวนก็อดหวั่นใจแทนไม่ได้ แต่ทั้งนี้ก็เข้าใจด้วยที่ว่าคนเราต้องการการผ่อนคลายจากสถานการณ์โควิด

เดินเล่นไปจนถึงร้านค้าเพื่อซื้อน้ำยาล้างจานขวดเดียว แต่เห็นต้นไม้เล็กๆก็อดใจไม่ไหว บรรยากาศการซื้อต้นไม้มันได้ ฟ้าสวยใสขนาดนี้ ก็ต้องซื้อดอกไม้สิ

ซื้อดอกไม้ไฮยาซีน 1 กระถางเล็กเอาไปที่สุสานเพื่อเคารพปาปี๊ บอกว่าใกล้จะเข้าฤดูใบไม้ผลิแล้วนะ อีก1เดือนข้างหน้าเอง สังเกตดูว่ามีป้ายผู้เสียชีวิตแค่1รายต่อจากปาปี๊ ตั้งแต่ปี 2017 ..อืม สงสัยเอาไปไว้ที่อื่น..การเดินที่สุสานไม่ได้น่ากลัวมาก ด้วยเป็นพื้นที่ลาดต่ำเพราะความสูงอยู่ต่ำกว่าระดับเอว หรือสูงเพียงเข่า มีเพียงไม้กางเขนที่สูงหน่อย พื้นที่โล่งไม่ได้ถูกโอบล้อมตัว แต่ถึงกระนั้นก็ไม่กล้าที่จะแชะรูปมาให้ชม เพราะกลัววิญญาณติดมากับมือถือ ถ้าเป็นแบบบ้านเราที่โกฎิใหญ่นั่นสิถึงจะรู้สึกหวิวแม้ไปกลางวัน เรื่องกลัวผีปรานียืน1ค่ะ

ขากลับแบกกล่องกลับก็ต้องยอมนะ แต่ที่เสียบรรยากาศคือทางเดินกลับเลือกใช้ทางลัด โห.. เหม็นขี้หมาในซอยเล็กๆนี่เหลือเกิน.. นี่คือซอยสุขาสำหรับน้องหมาหรือไร.. เฮ้ออ..

พี่เป้าเห็นแบกกล่องกลับบ้านยิ้มมุมปาก เนี่ยนะไปซื้อขวดน้ำยาล้างจานแค่ขวดเดียว..//ค่ะ นี่ว่าอยากได้สับปะรดมาต้มน้ำปลาร้าด้วย ยังตัดใจตั้งนานค่ะ